Καταλαβαίνουμε, ότι το θεσμικό πλαίσιο που διέπει τον τομέα των υδάτων είναι σύνθετο. Πιστεύουμε, ότι η σφαιρική παρακολούθησή του είναι αδύνατη, χωρίς τεχνικές διαχείρισης. Αυτό οφείλεται στο ότι το νερό αποτελεί βασικό μεν, αλλά μόνο ένα μέρος του οικοσυστήματος, με τα υπόλοιπα στοιχεία του οποίου διαλειτουργεί με τη λογική των “συγκοινωνούντων δοχείων”. Είναι ενδεικτικό το γεγονός, ότι η εφαρμογή της Οδηγίας των Υδάτων, απαιτεί την εφαρμογή 11 συμπληρωματικών, δορυφορικών Οδηγιών που καλύπτουν επί μέρους ενότητες για τις οποίες υπάρχουν, ετερόκλητο, αντιφατικό θεσμικό πλαίσιο και πανσπερμία αρμοδιοτήτων. Ή, ότι η εφαρμογή της πολιτικής της ΕΕ για την προστασία του εδάφους ομοίως συνδέεται και με σειρά θεσμικών κατευθύνσεων που συνέχονται με το θεσμικό πλαίσιο διαχείρισης των υδάτων. Ή, ότι οι έγγειες βελτιώσεις διέπονται από θεσμικό πλαίσιο των υδάτων και του εδάφους με σκοπό τη γεωργική ανάπτυξη.
Η ταξινόμηση, η παρακολούθηση, οι παρεμβάσεις για τη βελτίωση του απαιτούν οντότητες που θα αφιερώσουν τον αναγκαίο χρόνο και γνώση για την αποκάθαρση, απλούστευση, κωδικοποίηση και αποτελεσματική εφαρμογή ενός σύγχρονου θεσμικού πλαισίου για τα νερά σε διαλειτουργική διασύνδεση με όλα τα μέρη του οικοσυστήματος. Ακόμη για την παροχή ολοκληρωμένων υπηρεσιών για ένα τομέα, που χαρακτηρίζεται από υψηλό βαθμό δυσκολίας παρακολούθησης και διαχείρισης. Οι νομικές υπηρεσίες και στον ιδιωτικό τομέα και ιδίως στο δημόσιο δεν έχουν την ευελιξία προληπτικής υποστήριξης, άμεσων και κατάλληλων παρεμβάσεων. Εξάλλου, η ρυθμιστική πολυπλοκότητα που παρατηρείται αποτελεί ένα εξαιρετικό ερέθισμα για τη διαμόρφωση σύγχρονων λύσεων σχεδίασης και εφαρμογής πληροφοριακών συστημάτων με την αξιοποίηση της πληθώρας των δεδομένων και σετ δεδομένων που προσφέρονται, ανοιχτών και μη και σύγχρονων εργαλείων σχεδιασμού και παρακολούθησης.